Πρώτη περίοδος

- Από τα 14 του συμμετέχει σε διάφορα τζάζ, ρόκ και πάνκ σχήματα της Θεσσαλονίκης με πολύ μεγαλύτερους από την ηλικία του μουσικούς και εμφανίζεται σταθερά σε μαγαζιά και συναυλίες στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας. Συμμετέχει στο Jazz group NARIZ (Χ. Καπετανάκης σαξόφωνο, Γ. Οικονομίδης τρομπέτα, Αγ. Μάρδας μπάσο, Δ. Μπόχτης κιθάρα) πρώτη Jazz μπάντα για όλους τους παραπάνω που διατηρήθηκε αρκετά χρόνια ενω παράλληλα συμμετέχει (1994-96) στο punk group GULAG με τους οποίους στα 18 του ηχογραφεί το πρώτο του CD ( Πάτα Γερά 1996, Lazy Dog Records)

Μετά την επιστροφή απο την Αμερική

- Θα συνεργαστεί σε ζωντανές εμφανίσεις και ηχογραφήσεις με το σύνολο σχεδόν των μουσικών που ασχολούνται με την τζάζ και το μπλούζ στην Ελλάδα ( Γ. Κοντραφούρης, Δ. Βασιλάκης, Δ. Τσάκας, Χ. Καπετανάκης, Γ. Οικονομίδης, Α. Ανδρέου, Α. Θερμός, Κ. Κωνσταντίνου, Λ. Τζήμκας, Ειρ. Κουλουράς, Π. Τριβόλης, Δ. Χριστόπουλος, Σ. Νοητή, Α. Παπασταματάκης, Κ. Μπαλταζάνης, Τ. Μπαρμπέρης, Ν. Δημόπουλος, Α. Λεβεντόπουλος, Γ. Κασσέτας κλπ).

- Ειναι ιδρυτικό μέλος στις μπάντες: “Jazz Frequency Quintet” (2001-04) με τους Χ. Καπετανάκη - σαξόφωνο, Γ. Οικονομίδη - τρομπέτα, Μ. Στεφανίδη - κιθάρα, Λ. Τζήμκα- μπάσο, "Cinnamon Free" (2003-2004) με τους Γ. Κοντραφούρη - πλήκτρα, Α. Θερμό - σαξόφωνο, Γ. Παπατριανταφύλου - μπάσο, Α. Λεβεντόπουλο - κιθάρα, “Out to Lunch Trio” (2004-06) με τους Δ. Τσάκα - σαξόφωνο και Κ. Κωνσταντίνου - μπάσο, "The Beatdrop" (2004-06), Φ. Μπρουζάκη - φωνή, Mc Yinka - φωνή, Δ. Σεβδαλή - πλήκτρα, Δ. Χριστόπουλο - μπάσο και των “Jazz Roots” (2005-07) με τον Α. Θερμό - σαξόφωνο και τον Π. Τριβόλη - μπάσο, και συμμετέχει στους: “Jazz Warriors” (2003), “Funk Wizards” (2004-06), “Hammond Trio” (2006-07) και “Zoe Tiganouria Senso Latino" (2006-07).

- Εμφανίζεται με ένα μεγάλο αριθμό διεθνώς αναγνωρισμένων μουσικών που περιοδεύουν στην Ελλάδα (Greg Bailey, Sheila Jordan, Deborah Davis, Rex Richardson, Shelley Burns, Paris Strother, James Casey – USA, Olivier Gatto – France, Michel Hadjigeorgiou – Belgium, Helen Schuttevaer – Holland, Oleg Chaly – Ukrain, Daniel Tilling – Sweden κλπ).

- Εκπροσωπεί την Ελλάδα στο European Jazz Festival (2002), τρίο με τον Γιώργο Κοντραφούρη στό πιάνο και τον Κώστα Κωνσταντίνου στο μπάσο. Συμμετέχει επίσης σε ένα μεγάλο αριθμό άλλων φεστιβάλ με διάφορους καλλιτέχνες: Δημήτρια - Θεσσαλονίκη (2003 και 2006), Φεστιβάλ Jazz Λευκάδας (2003), Music Day - Tehnopolis Αθήνα (2004), Sea Festival - Χαλκιδική (2004), Φεστιβάλ Πάτρας (2005) κ.α.

- Συμμετέχει στο “Ionian Jazz Ensemble”, μικτή μπάντα καθηγητών και φοιτητών απο το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστημίου που περιοδεύει στην Ελλάδα και κυκλοφορεί ένα CD το 2003 ( Συμπαραγωγή του Ιονιου Πανεπιστημίου και του περιοδικού Jazz & Τζάζ). 

- Είναι ο κύριος συντονιστής, οργανωτής και ντράμερ στις δύο μεγάλες συναυλίες gospel (οι πρώτες και μοναδικές που πραγματοποιήθηκαν  μέχρι τώρα στην Ελλάδα) το Δεκέμβρη του 2005 στην πλατεία Κλαυθμώνος με την υπερεκατονταμελή χορωδία των Αφρικανικών Κοινοτήτων της Ελλάδας.

- Συμμετείχε σε διάφορες ηχογραφήσεις & στα CD φίλων ελλήνων μουσικών ( Ν. Γιούσεφ, Lakis Tzimkas Quartet, Eleusis, Αλέξια κλπ).

- Για να τιμήσουν την μνήμη του φίλοι και συνεργάτες του μουσικοί οργάνωσαν δυό μεγάλες, με ελεύθερη είσοδο, συναυλίες στις 9 και στις 11 Ιούνη 2007, στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.

Ο Κώστας ήταν ενα ταλαντούχο, χαρούμενο και χαρισματικό παιδί. Ακατάβλητος και εστιασμένος σ΄αυτό πού τον ενδιέφερε προκαλούσε αμηχανία γιατί δεν υπάγονταν στα στερεότυπα.

Ο Κώστας δέν ήταν μόνο μουσικός. Φημισμένος skate- border στην εφηβεία του, ηγετικό στέλεχος στις μαθητικές καταλήψεις στο γυμνάσιο και στο λύκειο, ανέπτυσε πάντα την κριτική του σκέψη προσπαθώντας να μπεί στην ουσία των πραγμάτων. Τά άλλα δεν τον αφορούσαν.

Σαν μουσικός έδειξε βαθιά προσήλωση στην μελέτη των κλασσικών της τζάζ, καθημερινά και για ατέλειωτες ώρες, ενω ταυτόχρονα του άρεσε να ακούει και να παίζει ότι πιο σύγχρονο ερχόταν από τον πιό σκληρό πυρήνα των νέων μαύρων μουσικών.

Art Blakey και Hegel, James Brown και Nietzsche, punk και surrealism, gospel και Zan Pier Vouagie, Jimmie Hendrix και (ο νεαρός) Κarl Marx, Charles Mingus και Malcolm X, Bob Marley και Guy Debord… ήταν μερικά από τα "υλικά" που αδιάρρηκτα δεμένα έχτισαν τον Κώστα...

Δεν τον ενδιέφερε η φήμη, τα χρήματα, η επιτυχία ή μιά καρριέρα σε κάτι πού δεν πίστευε. Σ ολη του τη ζωή πάντα προσπαθούσε να ακολουθεί το δρόμο της καρδιάς του και αγωνιζόταν για να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα το επέτρεπαν. Δεν πίστευε στα όμορφα λόγια και τις αφηρημένες φιλοσοφίες που δεν τις ακολουθούσαν συγκεκριμένες πράξεις.

Στο ταμπούρο του ειχε γραμμένη τη φράση:

“You are what u do not what u think u are”